ธรรมานุศาสน์

ดับนี้จะได้กล่าวในธรรมานุศาสน์ข้อที่ ๘ สืบต่อไป

เราทั้งหลายนับถือพระผู้มีพระภาคเจ้าว่าเป็นที่พึ่งอันประเสริฐ แลรู้จักว่าเพศสมณะนี้เป็นเพศอันดี เป็นหนทางจะออกจากทุกข์กระทำให้แจ้งซึ่งพระนฤพานได้ดังนี้แล้ว จึงได้ละฆราวาส คิหิพรรณออกบรรพชา นุ่งผ้าย้อมฝาด สีเดียว เป็นอุบายที่จะระงับกิเลสข่มกิเลสด้วยว่า พระสุคตเจ้านั้นท่านเป็นผู้ดำเนินแล้วดีในปฏิปทาหนทางก็ปฏิบัติชอบกำจัดกิเลสดับกิเลสสิ้นเชิงด้วยพระปรีชาที่รู้แจ้งประจักษ์ชัดในของที่เป็นจริงทั้งเหตุทั้งผลสองประการ

อาโลกะชัชวาล ความสว่างแจ่มแจ้งเกิดขึ้นแด่พระทัยของพระองค์ความมืดคือกิเลสนั้นดับหายเองจากสันดานดังนี้ เป็นคุณธรรมที่ทรงทราบชัดในของจริง แล้วพระองค์ได้ประกาศความดีความชอบคือธรรมและวินัยซึ่งเป็นอุบายที่จะประสพของจริงไว้ จนถึงเทพยดาและมนุษย์ทั้งหลายได้ประพฤติไปตามละโลกโกรธหลงขาดจากสันดานได้สิ้นทุกข์ด้วยประการทั้งปวงแล้วไม่ต้องเป็นทาสแห่งตันหาต่อไปเป็นคนแห่งปฏิบัติชอบในหนทางสิ้นทุกข์ก็เราทั้งหลายมาชอบใจนับถือศาสนาคริสต์ คำสอนของท่านผู้สิ้นกิเลสเป็นหนทางระดับทุกชนิดแล้วจงศึกษาธรรมวินัยจะได้เป็นเครื่องขูดเกลาชำระธุลีคือ กิเลสเป็นบาปของชั่วอันหมักหมมพอกทาสันดานให้เกลี้ยงสะอาดเบาบางไปจึงจะสมควรแก่ปฏิญาณนับถือพระพุทธเจ้าว่า เป็นที่พึ่งฉะนี้เพราะเหตุนั้นบัดนี้จะได้แสดงวินัยกถาจงตั้งใจฟังแล้วปฏิบัติศึกษาให้สำเร็จประโยชน์เทอญ

จนธรรมานุศาสน์ข้อที่ 8